Krzyż metalowy z medalem Św.Benedykta 7 cm biały

Św. Benedykt miał w swym życiu wielkie nabożeństwo do krzyża świętego jako znaku zbawczej miłości
Jezusa Chrystusa.Często czynił znak krzyża. Z jego pomocą pokonywał własne ciężkie pokusy.

W życiu św. Benedykta, Bóg mocą tego znaku w cudowny sposób niweczył złe zamiary i omamy szatańskie,
jak opisuje to papież Grzegorz Wielki w II księdze Dialogów.


W XVII w. ustalił się ikonograficzny typ medalika, z wizerunkiem św. Benedykta na jednej stronie i krzyżem
z literami na odwrocie.Ten medal rozszedł się z Niemiec, gdzie został po raz pierwszy wybity, po całej
katolickiej Europie.

   
Z jednej strony (awers) medal przedstawia św. Zakonodawcę trzymającego w prawej ręce mały krzyż,
a w lewej księgę (świętą Regułę);na obrzeżu widnieje napis: Eius in obitu nostro praesentia muniamur
(Niech Jego obecność broni nas w chwili śmierci). Przy postaci świętego - napis: Crux sancti patris Benedicti
(Krzyż świętego Ojca Benedykta).


Poniżej tego napisu, po prawej ręce Zakonodawcy przedstawiony jest pęknięty kielich, z którego wypełza
wąż.To nawiązanie do rozpoznania przez św. Benedykta trucizny podanej mu przez wrogów w Vicovaro.
Na tej samej wysokości, po lewej ręce Świętego, kruk z rozpostartymi skrzydłami kroczy obok chleba.
To przypomnienie innego wydarzenia z życia św. Benedykta.Nakazał on krukowi ukrycie zatrutego chleba,
który miał uśmiercić Zakonodawcę.
 
   
Druga strona medalu (rewers) ma pośrodku wielki krzyż. Nad nim widnieje dewiza zakonu benedyktyńskiego:
Pax- Pokój.Na czterech polach wyznaczonych przez ramiona krzyża znajdują się litery: C S P B- Crux Sancti
Patris Benedicti (Krzyż Świętego Ojca Benedykta).


Na belce pionowej krzyża, od góry do dołu: C S S M L- Crux Sacra Sit Mihi Lux (Krzyż święty niech mi będzie światłem).
Na belce poprzecznej: N D S M D- Non Draco Sit Mihi Dux (Diabeł -dosłownie: smok- niech nie będzie mi przewodnikiem).
Na obrzeżu medalika znajduje się napis; litery na prawo: V R S N S M V – S M Q L I V B: Vade retro Satana, Numquam
Suade Mihi Vana – Sunt Mala Quae Libas, Ipse Venena Bibas ( Idź precz szatanie, nie kuś mnie do próżności.
Złe jest to co podsuwasz, sam pij truciznę)